นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
1,967
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
1.96K
หมวด : แฟนฟิคเกาหลี
อัปเดตล่าสุด : 13 ก.พ. 60 / 01:27 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
วันหยุดหน้าว่างๆหนึ่งวัน
ที่ 'แบคฮยอน' หวังว่าจะได้นอนเล่นอยู่บ้าน
แต่ไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง
เมื่อพี่ชายขอให้ไปช่วยเลี้ยงลูกระหว่างที่ไม่อยู่
แบคฮยอนจำต้องรับหน้าที่เลี้ยงหลานไปโดยปริยาย
กับผู้ช่วยผู้แสนน่ารักอย่าง
'ชานยอล'
..............................................................................
writer: hinahinaly94
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
~My Baby~
หนึ่วันับารเลี้ยเ็
แสแ้าในวันอาทิย์อฤูร้อน่าร้อนนไม่อยาไปไหนเลย อยาะนอนเปิแอร์อยู่บ้านทั้วัน แ่แล้วบยอนแบฮยอน็ทำไม่ไ้เพราะิภาริอันล้ำ่าอพี่าย นั่นือารเลี้ยหลานายอมนอเา ถ้าพี่ายพี่สะไภ้ไม่ิานะทันหัน ป่านนี้วันหยุสุสัปาห์็ไ้นอนีพุอยู่บ้านแล้ว
"หวัีแบฮยอน" ปาร์านยอลนรัอแบฮยอนเินเ้ามาในบ้านะที่เาำลัใส่รอเท้าเรียมออไป้านอ
"นายะไปไหน ันเพิ่ะมาถึเอนะ" านยอลถามบู้ปา นเพิ่มาถึะออไปแล้วั้นหรอ
"ไปเลี้ยหลาน" แบฮยอนพูอย่าหน่ายๆ เาไม่ไ้อยาไปเลี้ยหลานเท่าไหร่
"หลาน? หลานายนายที่ื่ออุนป่ะ" านยอลถามาวาว
"อ่าฮะ"
"ไป้วยิ" านยอลระโเาะแนแบฮยอน เาอบอุนหลานอแบฮยอนมาเลย ทั้ที่แบฮยอนมอว่าหลานัวเอเป็นเ็นๆนหนึ่ แ่านยอลลับมอว่าหลานแบฮยอนเป็นเ็น่ารั ี้เล่นสมวัย
ใ้เวลาไม่นานทัู้่็มาถึบ้านพี่ายแบฮยอน ่อนหน้านี้านยอลับรถไปพูไปลอทา เาื่นเ้นมาที่ะไ้เลี้ยอุน พลาวาแผนไป้วยว่าวันนี้ะทำอะไรี ะเล่นอะไรับอุนีนะ อุนอบินอะไระไ้ทำให้ิน ิแม้ระทั่ะล่อมอุนนอนยัไีืนนี้
มาถึ็ไม่เอพี่ายับพี่สะไภ้แบฮยอนแล้ว พวเาออไปั้แ่เ้า ส่วนอุน็นอนหลับอยู่ในห้อ แบฮยอนเ้ามาในบ้านไ้็รีบย่อไปูอุน โีที่มาถึแล้วยัไม่ื่นไม่ั้นเ็น้อยะร้อไห้น้าบ้านไ้ยินแล้วมาเ็บิลแบฮยอนแน่
แบฮยอนถอนหายใโล่อ ปล่อยนอนไป่อนแล้วันะไ้มีเวลาว่าทำอะไรอย่าอื่น่อนที่อุนะื่น
"อุนอ่าาาาา" แ่เหมือนะไม่เป็นอย่าที่ิ านยอลเรียอุนะเสียั
ป๊าบ
แบฮยอนีแนานยอลหนัๆไปหนึ่ที
"ไม่เห็นหรอว่าเาหลับอยู่" าม้วยำบ่น
"อโทษ้าบบบบ" านยอลลูบแนที่ถูีไปมา
"หม่าม๊า..." เสียเล็อเ็น้อยร้อเรียหาแม่ อุนื่นแล้ว
.
.
.
"ม๊าไม่อยู่เอาป๊าแทนไป่อนไ้มั้ยลู" เร็วเท่าวามิ านยอลวิ่ถลาเ้าไปหาอุนที่เพิ่ื่น ำลััวเียไ้ที่เลย เ็น้อยมอหน้าานยอลๆ นี่ไม่ใ่ปะป๊าเราหนิ
อุนเริ่มเบะปาำลัะร้อไห้ น้ำาเอ่อท้วมาลมๆแล้ว แบฮยอนเห็นแบบนั้น็รีบวิ่ไปอหลานายทันที นเป็นอาอยู่นิ่ไม่ไ้หรอ
"อาแบอยู่นี่แล้วนะรับ โอ๋ๆ" แบฮยอนลูบหัวเ็น้อยี้แยนนี้อย่าอ่อนโยน
"อุนำอาานไม่ไ้หรอ..." านยอลี้ัวเอแล้วทำหน้าเบะเหมือนะร้อไห้อีน
"็นายเล่นวิ่มาปะป๊าแบบนั้นเ็็ใสิ" แบฮยอนไม่โอ๋านยอลแถมยัุ้ำ้วย ทำไมรู้สึเหมือนเลี้ยเ็สอนแบบนี้ล่ะ
แบฮยอนปลอบอุนอยู่นานว่าะหยุร้อ อุ้มเ็น้อยเินนทั่วบ้านันเลยทีเียว รอนอุนหายใานยอลถึไ้เ้าไปหาใหม่ ราวนี้เ้าหนูอุนำานยอลไ้แล้ว เาีในปริ่ม
"อุนอ่า เ้านี้อยาินอะไร เี๋ยวอาทำให้ินนะ" านยอลนั่อยู่ร้ามอุนที่นั่ัแบฮยอนอยู่ ถามไป็ลูบหัวไป้วย
"ินไส้รอ ไส้รอผัอสรับ" อุนอบพร้อมรอยยิ้มสใส านยอลเห็นถึับเินแล้วลไปนอนลิ้ับพื้น เ็น่ารัั เ็น่ารัา>///<
"หลานสั่แล้ว็ไปทำสิ" แบฮยอนเรียสิอันน้อยนิอานยอลให้ลับมา
"รับผม" านยอลรับำแล้วเินไปที่รัว เปิู้เย็นเ็อ่อนะเริ่มทำเมนูไส้รอผัอส
อสในู้เย็นมีอย่ารบรัน านยอลหยิบหอมให่ับพริหยวออมาล้า พร้อมับหั่นใส่านไว้อย่าสวยาม ่อนที่ะหยิบไส้รอออมาหั่น ทำไปานยอล็ยิ้มไป เาูมีสเน่ห์มาเมื่ออยู่ในรัว
"ว้าวววว ไส้รอน่าินเนาะอุน" แบฮยอนอุ้มอุนเินมาที่รัว เ้านี้ยัไม่มีมื้อเ้าถึท้อทัู้่เลย ยิ่เห็นแบบนี้ยิ่ทำให้หิวเ้าไปให่ อาหลาน่า็พาันลืนน้ำลาย
"หิวแล้วล่ะสิ อุนอ้ามมมมม" านยอลีบไส้รอิ้นเล็ที่หั่นไว้ป้อนใส่ปาเ็น้อย แล้วเา็ทำท่าเี้ยวาม
"ินบ้าสิ ัน็หิวเหมือนันน้าาาาาา" แบฮยอนประท้วเมื่อเห็นานยอลป้อนอุนนเียว
"อุอาน่ะ มาินาเฟนนี้เอสิรับ" านยอลพูบ็าบไส้รอิ้นลาๆไว้้วยปา แบฮยอนรู้ทันทีว่า้อทำยัไ แ่มือทั้สอ้าำลัอุ้มหลานัวน้อยอยู่
"ป้อนีๆิอุนมออยู่" เินเหมือนันนะให้ทำแบบนั้น
านยอลส่ายหัวเิว่าไม่เป็นไรเ็ไม่รู้เรื่อ แล้วยื่นหน้าเ้าไปใล้พอที่ะให้แบฮยอนินไส้รอาปาเาไ้
แบฮยอนยิ้มพลาใ้มือ้าหนึ่ปิาหลานายไว้่อนที่ะเลื่อนใบหน้าเ้าไปใล้านยอล ปาเรียวสวยเปิเล็น้อยแ่พอเห็นฟันแล้วัไส้รอาปานรหน้ามาิน เสร็เรียบร้อย็เลื่อนหน้าลับมาที่เิมพร้อมับเอามือที่ปิาอยู่ออาหน้าหลานาย เาเี้ยวแ้มุ่ยนานยอลอไม่ไ้ที่ะบีบแ้มลมๆนั้น
"เมื่อี้อาทำไรัน ปิาอุนทำไม อยาเห็น อุนอยาเห็นบ้า" อุนอยู่ใน่วอยารู้อยาเห็นพอีะ้วย
เหวอันไปทัู้่...
"อะ อาป้อนอาแบแบบนี้ไ" านยอลีบไส้รอยัใส่ปาแบฮยอนทันที แ้สถานาร์ไป่อน ไม่เอันั้นานอยารู้อยาเห็นึ้นเยอะเลยนะ
"อุนไปูทีวีับอาแบีว่านะรับ อาานเาะไ้ทำอาหาร่อเนอะ" แบฮยอนรีบพาอุนออมานอรัว่อนที่ะแถอะไรไม่ออ
ไม่นานนัานยอล็ผัเสร็ ลิ่นอไส้รอผัอสฝีมือานยอลหอมน่าินนน้ำลายสอ หน้าาออาหาร็ไม่เลวนแทบอยาหยิบ้อนมาัินะอนนี้เลย านยอลั้าวสามามสำหรับ อุน แบฮยอน และัวเาเอในปริมาที่่าัน ะเียบับ้อนถูวาไว้้าามอแ่ละนสวยาม และไส้รอผัอสที่อยู่ลาวพร้อมับเรื่อเียหลายอย่า มื้อนี้าเฟานยอลพร้อมเสิร์ฟแล้ว
"พอเสร็แล้วน่าินว่าเิมอี" แบฮยอนอุ้มอุนึ้นมาให้นั่บนเ้าอี้เ็ ส่วนัวเานั่เ้าอี้ธรรมา้าๆพร้อมับหยิบอุปร์ารรับประทานพร้อมในมือทั้สอ้า
"พร้อมแล้ว็ินันเลย" านยอลนั่ลร้ามแบฮยอนแล้วเริ่มิน ส่วนแบฮยอน็ป้อนอุนำป้อนัวเอำ
ราวรอบรัวิน้าวพร้อมหน้าพร้อมาัน านยอลป้อนอุนบ้าแบฮยอนบ้า แบฮยอน็เ่นัน ลอารรับประทานอาหารเ้ามื้อนี้ึเ็มไป้วยรอยยิ้มและบรรยาาศอรอบรัวสุสัน์
ทานมื้อเ้าันเสร็็ไ้เวลาเล่นันแล้ว เริ่ม้วยารเล่นวิ่ไล่ับ ถึะูธรรมาแ่มัน็เป็นที่ื่นอบอเ็ อุนวิ่ทั่วบ้านานยอลับแบฮยอน็วิ่ามทั่วบ้านเ่นัน มีเล่นำรวับผู้ร้าย้วย ให้อุนับแบฮยอนเป็นำรวแล้วไล่ยิผู้ร้ายานยอล้วยมือที่ทำเป็นรูปปืน ส่วนานยอลที่โนระสุน็แอ็ิ้ันไปให้สมบทบาท เหนื่อยว่าอะไร แ่ในวามเหนื่อยนั้นมีเสียหัวเราะแห่วามสุปนอยู่
"อาแบยอมแพ้ ฮา...ฮา..." แบฮยอนนอนแผ่รพื้นหน้าโทรทัศน์
"อาาน็้วยยยย" านยอลที่วิ่ามมาิๆทิ้ัวลนอน้าๆแบฮยอน
"อุน็เหนื่อย" เ็น้อยวิ่ลับมาที่ห้อนั่เล่น ปีนึ้นโฟาแล้วนอนบ้า
านยอล แบฮยอน่า็มอเ็น้อยแสนนที่นอนอยู่บนโฟาและูเหมือนำลัะหลับแล้ว้วย ไม่ไม่แปลหรอที่ะเลิ้มนเือบหลับเพราะอาาศเย็นๆาเรื่อปรับอาาศน่านอนนานี้ พวเายิ้มออมาพร้อมัน รอยยิ้มหวานละมุนนั้นมีแ่ลิ่นอายอวามสุ
"เ็นี่หลับ่ายริๆ" แบฮยอนมออุนนเ็น้อยพริ้มหลับไป ่อนที่ะหันมาหาน้าๆ
"..."
ไม่ใ่แ่เ็ แ่ผู้ให่้าๆัว็หลับแล้ว้วยเ่นัน วาลมโปิสนิท ปาสวยเรียบเย ารหายใเป็นัหวะ่อเนื่ออย่า้าๆ บอให้รู้ว่าเาหลับแล้วริๆ แบฮยอน่อยๆลูบผมน้าๆอย่าเบามือเพราะไม่อยาให้เาื่น วาู่สวย้อมอใบหน้าายนรัอยู่นาน สายานั้น่าอบอุ่นเหลือเิน
เป็นรึ่วันที่แสนยาวนาน แ่ใน่วเวลาอันยาวนานนั้นมีเพียบรรยาาศแห่วามสุ
"อบุนะานยอลที่มาเลี้ยอุน้วยัน วันนี้็เป็นอีวันที่ันมีวามสุเพราะนาย"
บ่ายสามว่าๆพ่อแม่น้ออุนลับมาแล้ว ทั้สามยันอนอยู่ที่เิม พวเานอนยาวนลืมมื้อลาวันไปเลยทีเียว สภาพอนนี้อุนนอน่ายหมอนอยู่บนโฟา ส่วนที่พื้นานยอลับแบฮยอนนอนอันแนบแน่น
แม่อุนเอาอไปเ็บ ส่วนพ่ออุนเินเ้ามาสะิให้านยอลับแบฮยอนื่น่อนที่ะเินไปหาอุนที่ื่นพอี
ว้าาาา หมเวลาสนุแล้วสิ านยอลยัไม่อยาลับเลย
"วันนี้อบุพวนายมานะ ถ้าไม่ไ้พวนาย็แย่เลย" พ่ออุนล่าวอบุ
"ไม่เป็นไรหรอพี่ อุน็หลานผม" แบฮยอนล่าวพลาเินไปยีหัวเ้าเ็น้อย
"ไม่มีอะไรแล้วผมลับเลยนะ" แบฮยอนอัวลับ่อน พ่อแม่เามาแล้ว ะอยู่่อ็เรใ
"ะลับเลยหรอ อยู่ินมื้อเย็นัน่อนสิ" พ่ออุนวน
มีหรือานยอละปิเสธ เารีบเาะแนพยัหน้าให้แบฮยอน ยัไม่อยารีบลับอนนี้เลย อยาเล่นับอุนอี
"็ไ้รับ พอีมีนอยาอยู่่อ" แบฮยอนอบรับ ส่วนานยอลเอ็ยิ้มแ้มปริ
แล้วแล้วานยอลับแบฮยอน็ไ้ใ้หนึ่วันเ็มๆอยู่ที่บ้านอุน นระทั้ท้อฟ้าเปลี่ยนสีเป็นสีแๆส้มๆอพระอาทิย์ยามเย็น
"พวอาลับแล้วนะรับ" านยอลับแบฮยอนโบมือบ๊ายบายอุนแ่็ไม่ลืมที่ะล่าวล่ำลาพ่อแม่อุน้วย
ทั้สอนเินมาถึรถที่อไว้รรั้วบ้านอุน...
"ในอนาัน็อยามีลูน่ารัๆแบบนี้บ้านะ" านยอลพูึ้นพลาำเลือมอแบฮยอน
"ผู้ายท้อไ้ที่ไหนล่ะ" แบฮยอนพูามวามริ ทั้ๆที่ในใเ้นรัว้วยวามเินอาย
"รับมาเลี้ย็ไ้หนิ นีอผม..."
านยอลยิ้มหวานให้แบฮยอน่อนะ้มหน้าลไปหานัวเล็ว่า มือหนาประอใบหน้าหวานอย่าเบามือ และประทับริมฝีปาบาเบาับนรหน้า วามหอมหวานอบอวลไปทั่วร่าายอทั้สอ วามรู้สึท่วมท้นแห่วามรัถูส่ผ่านปลายลิ้นทีุ่นอานยอลสู่แบฮยอนแล้ว
วามรันี้ไม่เยสิ้นสุสำหรับพวเา เพียแ่เ็น้อยเป็นส่วนเิมสีสันในีวิเท่านั้นเอ...
--END--
...............................................................................
Hinahinaly94:
ู Superman Return แล้วฟินานแบมา น้อแฝอ็น่ารั้วย
เลยแ่ฟิสั้นเรื่อนี้ึ้นมา่าาาาา ... >///<
หวัว่าะอบันนะะ อบุที่เ้ามาอ่านัน่ะ♥
(โ้ามๆหนึ่รอบ)
ผลงานอื่นๆ ของ Hinahinaly94 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Hinahinaly94
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น